visitors

free counters

ΦΙΛΟΙ

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ/ / /THE HEROES

NEWSLETTER

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

ΑΝΑΛΓΗΤΟ ΞΕΥΤΥΛΙΣΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ ΡΕΜΑΛΙΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΑΔΕΣ


ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ-Εργαζόμενη του ΟΑΚΑ κάνει Απεργία Πείνας και λέει πως θα φτάσει μέχρι τέλους- Ζητάμε την άμεση κινητοποίηση των Αρχών




ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΟΑΚΑ-ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ 

"Αγαπημένοι φίλοι μου, φίλοι του fb καί bloggers.                                 
 Νοιώθω την ανάγκη πρώτα  απ’ όλα να δηλώσω  ότι τιμώ τις ψυχές των συνανθρώπων μας πού κάτω από ασφυκτικές πιέσεις οδηγήθηκαν στον θάνατο.
   Από το 2004 εξ’ αιτίας ενός προβλήματος υγείας προσπαθούσα γιά μιά απόσπαση, μετακίνηση η άλλο. Κατάφερα διάθεση το 2007 σε φορέα της περιοχής κατοικίας μου πού ενέκρινε η τότε Πρόεδρος του ΟΑΚΑ κα Μανού, καί την ευγνωμονώ γι’ αυτό. Φεβρουάριο του 2010 ενω το ΟΑΚΑ γνώριζε το πρόβλημα υγείας μου με ανακάλεσε πίσω  στην υπηρεσία. Από τότε ζώ μιά κόλαση. 
  Σ’ αυτή την διετία μου ενέκριναν 3 αποσπάσεις πού ‘περιέργως’ δέν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Μπορώ ν’ αποδείξω πολλά γι’ αυτές τις αποσπάσεις αλλά γιά ευνόητους λόγους δέν πρέπει ν’ αποκαλύψω ακόμα.
Το πρόβλημα της υγείας μου πού ενώ προσπαθούσα να το ισορροπώ, άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία εξ’ αιτίας της αναλγησίας της υπηρεσίας  με αποτέλεσμα τον Δεκέμβριο του 2011 ν’ αποκτήσω απόφαση ΚΕΠΑ με 50% ποσοστό αναπηρίας. Κι ενώ εγώ παρ’ όλες τις δυσκολίες συνεχίζω να εργάζομαι καί ν’ αποζητώ μιά λύση, ξαφνικά παραλαμβάνω μιά επιστολή από το Δ.Σ. του ΟΑΚΑ με υπογραφή του διευθυντή το έγγραφο Α΄όπου γιά να με ‘βοηθήσουν’ πήραν την συγκεκριμένη απόφαση.Κοινοποιώ καί την απάντηση μου έγγραφο Β’.
   Πρέπει όμως να μάθω επίσης, ο εισηγητής διευθυντής δέν έπρεπε πρώτα να ρωτήσει κάποιον ειδικό, πόσο χρόνο χρειάζεται ένας οργανισμός γιά να προσαρμοστεί μετά από 9 χρόνια νύχτας σε ημερήσια εργασία: 2-3 χρόνια είναι η απάντηση. Μήπως γνωρίζει ο εισηγητής διευθυντής , ποιός θα με μεταφέρει στήν εργασία μου καί πώς θα επιστρέφω, αφού την ημέρα όλοι εργάζονται καί δέν υπάρχει διαθέσιμο άτομο να με μεταφέρει κι εγώ απαγορεύεται να οδηγώ; Να ενημερώσω επίσης ότι αν μπορούσα να εργάζομαι μέρα θα επέστρεφα στην παλιά μου θέση πού είχα έως το 2004 ως διοικητική.
  Τέλος τα ψέμματα, οι ταπεινώσεις καί οι προσβολές.
Έχω μιά πορεία ζωής καί καριέρα στον αθλητικό χώρο πού δέν αμφισβητούνται. Μεγάλωσα 2 παιδιά μόνη μου κάνοντας 2 δουλειές, κανείς δέν θα με κάνει στρατιωτάκι ακούνητο αμίλητο κι αγέλαστο, κανείς δέν θα με αναγκάσει να χάσω την αξιοπρέπειά μου, όχι  δέν είμαι ένα ακόμα χαρτί 
στην υπηρεσία τους, γιατί έτσι με αντιμετωπίζουν, ΑΠΑΙΤΩ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙ. Καί αφού ο νομοθέτης δέν προέβλεψε μιά διάταξη γιά περιπτώσεις σαν την δική μου, όφειλε η υπηρεσία να το πράξει καί σας βεβαιώ ότι μπορεί, παρ’ όλο πού το ΔΣ έχει πάρει απόφαση να μην κάνει διαθέσεις.
  Καί σε όλα τα φοβερά πού μας συμβαίνουν,  ΑΝΘΡΩΠΟΙ πού ‘φεύγουν’, διαφθορά,οικονομική εξαθλίωση καί τόσα άλλα τραγικά, εγώ καί το αίτημα μου είμαι το μεγάλο καί άλυτο πρόβλημα της Ελλάδας. 
  Ε όχι δέν θα με εξαναγκάσουν σε παραίτηση,γιατί αυτός είναι τελικά ο στόχος τους."


  Γιά τούς παραπάνω λόγους, δηλώνω με κάθε σοβαρότητα ότι :
Από απόψε Δευτέρα 4-6-12 καί 10μμ. Αρχίζω ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ καί παύω καί την φαρμακευτική μου αγωγή. Βρίσκομαι στον εργασιακό μου χώρο καί από δώ θα φύγω μόνο με 2 τρόπους, η με απόφαση του ΟΑΚΑ-αρμόδιου Υπουργείου- με ακύρωση της παράνομης απόφασης καί την διάθεση μου σε φορέα της ευρύτερης κατοικίας μου, η..................
  Ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους, ήμουν πάντα αγωνίστρια καί θα συνεχίζω να είμαι μέχρι τέλους υπερασπίζοντας το άδικο, γιατί θέλω μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς να καταφέρω να συνταξιοδοτηθώ καί κυρίως γιατί θέλω να βέπω τον εγγονό μου να μεγαλώνει.
  Ζητώ την συμπαράστασή καί την βοήθειά σας. Σας παρακαλώ θερμά κοινοποιήστε το κατά την κρίση σας.
  Δέν ξέρω αν με τα παραπάνω κατάφερα να σας εξηγήσω τι ακριβώς συμβαίνει, εξ’ άλλου δέν έχω πιά την διαύγεια καί τη ψυχραιμία ν’ αναλύσω περισσότερο τα γεγονότα, σίγουρα όμως ξέρω ότι είναι κατάθεση ψυχής.


 Σας ευχαριστώ πολύ.
ΓΕΩΡΓΙΑ-ΓΙΟΛΑΝΤΑ ΚΟΙΛΙΑ
ΥΓ. Γιά όποια διευκρίνηση στην διάθεση σας,  τηλ επικοινωνίας                6936-106161      


(Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ-ΓΙΟΛΑΝΤΑΣ ΚΟΙΛΙΑ,ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΠΡΕΖΑ TV ΜΕ MAIL)

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ 2009.ΠΑΛΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ?


ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ  ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΓΑΠ ( ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ)  ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΨΕΜΑΤΑ

Περιγραφή: cid:2.3292239615@web28702.mail.ir2.yahoo.com


Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

ΤΙ ΛΕΕΙ ΡΕ Η ΡΟΜΠΑ?ΑΥΤΗ Η ΔΗΛΩΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΤΑΦΟΣ


Διαμαντοπούλου: να ξεμπερδεύουμε με τις μικρές επιχειρήσεις!

Γενικευμένη επίθεση εναντίον εκατοντάδων χιλιάδων αυτοαπασχολουμένων και εμποροβιοτεχνών, προϊδεάζει με συνέντευξή της η υπουργός Ανάπτυξης Άννα Διαμαντοπούλου.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, προαναγγέλλει τον «θάνατο του εμποράκου» και ανοίγει δρόμους για...
 την εξωφρενική κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων!
Ο αποδεκατισμός των μικρών και των πολύ μικρών επιχειρήσεων, θα γίνει μέσα από την «αξιοποίηση κινήτρων» που θα δοθούν στις μεγάλες επιχειρήσεις για να γίνουν οι σχετικές απορροφήσεις και συγχωνεύσεις.
Αυτό σημαίνει ότι θα συντελεσθεί μια άνευ προηγουμένου απαξίωση και καταστροφή των μικρών επιχειρήσεων ώστε με τον εκτοπισμό τους από την αγορά να εμφανίσουν ανάπτυξη και κερδοφορία οι μονοπωλιακοί κολοσσοί.
Η ισχυροποίηση της θέσης των καρτέλ θα έχει τραγικές συνέπειες στο σύνολο της κοινωνίας, τόσο βραχυπρόθεσμα (άνευ προηγουμένου εκτόξευση της ανεργίας) όσο και μεσοπρόθεσμα (μονοπωλιακές τιμές και ξεζούμισμα του λαϊκού εισοδήματος).
Σε αποστροφή της συνέντευξης της, η Διαμαντοπούλου δήλωσε ανερυθρίαστα:
«Η λογική του αφεντικού στο περίπτερο τελείωσε»!
Με την κυνική δήλωσή της, η Άννα Διαμαντοπούλου δεν αφήνει πλέον καμιά αμφιβολία όσον αφορά στις προθέσεις της κυβέρνησης παρά τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργεί συστηματικά το αστικόκατεστημένο (ελληνικό και ευρωπαϊκό) για την δήθεν υποστήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Αποδεικνύει περίτρανα ότι όλες οι υποσχέσεις και τα κλισέ περί μικρομεσαίων και πυλώνων της ελληνικής οικονομίας δεν είναι τίποτα παραπάνω, παρά προεκλογικά πυροτεχνήματα για την υφαρπαγή ψήφων.
Εκτός από το ζήτημα της «μικροεπιχειρηματικότητας», η Διαμαντοπούλου αναφέρθηκε και στις επικείμενες εκλογές τις 6ης Μάη εκφράζοντας την αντίρρησή της για την ημερομηνία των εκλογών και θέτοντας εκ νέου το τρομοκρατικό δίλημμα:
νέα κυβέρνηση για την εφαρμογή των ληστρικών μέτρων που ακολουθούν τη νέα δανειακή σύμβαση ή καταστροφή(;) μέσα από «την επικράτηση αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων».
se-blepo, μέσω "ramnousia"

Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Η ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΒΛΑΚΑ


Η λύση ΔΕΝ είναι οι μισθοί, βλάκα!


Απλά για να καταλάβουμε όλοι πόσο μεγάλη βλακεία είναι αυτό που μας λένε: κόψτε τους μισθούς σας για να γίνετε ανταγωνιστικοί και να βγείτε από την κρίση.Η Ελλάδα δε θα γίνει ποτέ ανταγωνιστική κόβοντας τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, σφαγιάζοντας τα επιδόματα αδείας και τα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, κι αφήνοντας τα Ελληνόπουλα να δουλεύουν με βασικό μισθό τα 150 ευρώ (όπως ονειρεύεται η τρόικα).

Όχι, όχι μόνο γιατί οι εργαζόμενοι των 150 ευρώ το μήνα , την ώρα που η τιμή της βενζίνης θα έχει φτάσει τα 2 ευρώ, θα ψοφάνε της πείνας και δε θα έχουν δύναμη ούτε να σηκώσουν το χέρι τους και να δουλέψουν. Αλλά γιατί, πολύ απλά,

Η ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ.

Είναι θέμα παραγωγικότητας.

Όχι μόνο της εργασίας, αλλά όλων των συντελεστών της παραγωγής -του κεφαλαίου και των φυσικών πόρων, επίσης- σε συνδυασμό με τις συνθήκες (γραφειοκρατία, διαφθορά κ.λπ.) που δημιουργεί μια οικονομία για την αξιοποίηση των συντελεστών αυτών. Σε ό,τι αφορά το εργατικό κόστος, πάντως, δεν είναι θέμα του τι δίνεις στον εργαζόμενο (σε μισθό), αλλά του τι παίρνεις από αυτόν (σε αποτέλεσμα εργασίας). Αλλιώς, πολύ απλά, θα δίναμε σε όλο τον κόσμο τον ίδιο –κομμουνιστικό- μισθό και θα λύναμε το πρόβλημα.

Διότι, τι λέει το περίφημο μοντέλο ανάπτυξης της Βραζιλίας που –τόσο ανεύθυνα- επικαλούνται ορισμένοι, ως παράδειγμα προς μίμηση; Λέει: δώστε 150 ευρώ στον εργαζόμενο και τότε θα έρθει η τάδε ξένη πολυεθνική, θα παίρνει στη δούλεψή της 6-7 Ελληνόπουλα στο χιλιάρικο και θα έχετε ανάπτυξη. Και θα πανηγυρίζουν οι φωστήρες για την ανάπτυξη αυτή του 5%, την ώρα που ο ελληνικός λαός θα πεθαίνει της πείνας.

Ακόμη και τότε, όμως, μην είστε τόσο σίγουροι ότι θα έρθει έστω κι αυτή η –πληρωμένη με το αίμα του Ελληνα πολίτη- ανάπτυξη… Διότι, για σκεφτείτε το λιγάκι: Τι πάμε να κάνουμε με τους μισθούς της πείνας; Ποιους πάμε να ανταγωνιστούμε; Πάμε να μειώσουμε το εργατικό μας κόστος κάτω από τα όσα παίρνει ο Κινέζος και ο Ινδός; Θα το καταφέρουμε ποτέ αυτό; Είναι δυνατόν; Ή θα καθόμαστε, σα το Χότζα, να κλαίμε πάνω από το μουλάρι, που μόλις το είχε «εκπαιδεύσει» να μην τρώει, πήγε και ψόφησε το αναθεματισμένο;

Και η Βουλγαρία το έχει κάνει. Εχει ισοπεδώσει τους μισθούς, δήθεν για να γίνει ανταγωνιστική. Επειδή της το υπέδειξαν/επέβαλλαν οι ξένοι φωστήρες, δηλαδή. Είδατε εσείς καμιά ξένη επένδυση της προκοπής να πηγαίνει Βουλγαρία; Θα σας απαντήσω εγώ, για να μην το ψάχνετε. Όχι.

Γιατί πολύ απλά, η λύση ΔΕΝ είναι οι μισθοί, βλάκα.

Η λύση είναι να δεις τι μπορείς να κάνεις καλύτερα από τους άλλους. Όχι αναγκαστικά φτηνότερα. Το γαλλικό κρασί προφανώς και δεν είναι το φθηνότερο στον κόσμο. Εχει καταφέρει να πείσει, όμως, ότι αξίζει να ξοδέψεις κάτι παραπάνω για να πιεις κρασί τέτοιας ποιότητας. Από την άλλη, το ελληνικό ελαιόλαδο ΕΙΝΑΙ το καλύτερο στον κόσμο. Κι όλο που καταφέραμε να κάνουμε είναι να το πουλάμε χύμα –και σε τιμές εξευτελιστικές- στην Ιταλία, να το εμφιαλώνουν σε όμορφα μπουκάλια οι Ιταλοί και να το πουλάνε –πανάκριβα- σε όλο τον κόσμο.

Γιατί πολύ απλά, η λύση ΔΕΝ είναι οι μισθοί, βλάκα


ΠΗΓΗ: Η λύση ΔΕΝ είναι οι μισθοί, βλάκα! http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/03/blog-post_6971.html#ixzz1qiwceHv4

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

ΓΡΙΕΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΣΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ


Του Κώστα Βαξεβάνη --

Ο θυμός που υποκλίνεται στον φόβο, το αυτομαστίγωμα και μερικές οικείες πολιτικές πρακτικές.

Σε ένα από τα γνωστά ανέκδοτα της εποχής του Ψυχρού Πολέμου ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Λεονίντ Μπρέζνιεφ επισκέπτεται τις ΗΠΑ. 


Ο Πρόεδρος Ρόναλντ Ρήγκαν τον υποδέχεται και τον ξεναγεί στα επιτεύγματα της Δύσης. Ένα από αυτά είναι και ένα υπερπολυτελές πορνείο. Ο Μπρέζνιεφ είναι ενθουσιασμένος από την εξυπηρέτηση και τη φροντίδα και αποφασίζει να κάνει ένα και στη Σοβιετική Ένωση. Όταν επιστρέφει, αναθέτει σε μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος να στήσουν το λαμπερό πορνείο. Η επιχείρηση στήνεται, αλλά δεν πάει καλά. Μετά από καιρό ο Μπρέζνιεφ τηλεφωνεί στον Ρήγκαν και του λέει πως η επιχείρηση πορνείο είναι προβληματική. Ο Ρήγκαν τον ρωτάει αν έχει επενδύσει όσα χρειάζεται ένα πολυτελές πορνείο. Ο Μπρέζνιεφ τον διαβεβαιώνει πως έχει δώσει εντολή να το εξοπλίσουν με τα καλύτερα χαλιά από το Ουζμπεκιστάν, μάρμαρα από την Αρμενία και τα πιο σύγχρονα κρεβάτια από την Ουκρανία. Ο Ρήγκαν τον ρωτάει τι πόρνες έβαλε και ο Μπρέζνιεφ του απαντά πως θα καλέσει τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος που ανέλαβαν το πρότζεκτ για να του πουν. Καλεί, λοιπόν, τους υπεύθυνους και τους ρωτά «βάλατε καλές πόρνες στο μπουρδέλο;». Αυτοί κοιτιούνται μεταξύ τους, αλλά χωρίς δισταγμό απαντούν «τις καλύτερες, εξήντα χρόνια μέλη του κόμματος».

Η Ελλάδα μοιάζει νομίζω πολύ με τη συγκεκριμένη ιστορία. Προσπαθεί να οδηγήσει στην ανάκαμψη την προβληματική της επιχείρηση, αναθέτοντας τη διάσωση στις πόρνες που είναι εξήντα χρόνια μέλη του κόμματος. Στο κλειστό σύστημα που αποτελεί τον κόσμο της, δηλαδή τον μικρό της κόσμο, τα πράγματα έχουν συγκεκριμένους κανόνες. Ακόμα και αν την καταστρέφουν, είναι οι μόνοι που γνωρίζει.

Η κοινωνία έχει περάσει από το στάδιο του κλονισμού και της ενοχής σε αυτό της παράδοσης. Είναι απελπισμένη και έτοιμη να παραδοθεί σε αυτόν που θα εφεύρει έναν μύθο. Που θα εγγυηθεί πως θα αναλάβει την ευθύνη και ας είναι της καταστροφής. Κάθε μέρα στις τηλεοράσεις παρελαύνουν οι αρχιτέκτονες του πολιτικού συστήματος, που μιλούν για το πολιτικό σύστημα που πρέπει να αλλάξει. Δεν έχει σημασία που είναι οι ίδιοι. Αρκεί που η ευθύνη διαχέεται, χωρίς να τους απειλεί, σε ένα «γενικό σύστημα» που φταίει.

Το σύστημα στην πραγματικότητα ετοιμάζει την άμυνα και τη μακροημέρευσή του. Θα κάνει εκλογές όταν η ένταση και οι κομματικές συσπειρώσεις θα είναι τέτοιες που θα εγγυηθούν πως ένα μίνιμουμ κομμάτι θα μπει στο κομματικό μαντρί, αφού θα έχει εξαερώσει τον θυμό του. Το παιχνίδι της κομματικής χειραγώγησης θα εμφανιστεί ως αναγκαίο κακό απέναντι στην αβεβαιότητα και το χάος. Ο θυμός είναι ισχυρό κίνητρο, αλλά ο φόβος είναι ισχυρότερο.

Στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, αυτήν όπου αντικαταστάθηκε η Ελλάς από την ΕΛΑΣ, ο ίδιος ο υπουργός δήλωσε πως υπήρχαν για λόγους ασφάλειας στο Σύνταγμα ελεύθεροι σκοπευτές. Η τελευταία φορά που στο Σύνταγμα υπήρξαν ελεύθεροι σκοπευτές ήταν τον Δεκέμβριο του 1944 και ήταν Άγγλοι που αιματοκύλησαν την Ελλάδα, οδηγώντας την στον Εμφύλιο. Εβδομήντα χρόνια μετά οι ελεύθεροι σκοπευτές ακροβολίζονται απέναντι σ’ έναν εσωτερικό εχθρό. Δεν έχει σημασία αν υπήρχαν ή όχι snipers. Σημασία έχει πως ο φόβος χρησιμοποιήθηκε για να αναρωτηθούν οι μάζες πόσο ασφαλείς είναι. Ακόμα και αν την ασφάλειά τους την απειλεί το ίδιο το κράτος.

Βρισκόμαστε ακριβώς στο στάδιο που στην κοινωνία συντελείται το χώρισμα. Ο φόβος τραβά τη διαχωριστική γραμμή πάνω στην οποία ισορροπεί το προσωπικό συμφέρον και όχι το κοινωνικό. Οι εφημερίδες ανακαλύπτουν περιπτώσεις διαφθοράς, την ώρα που το Κοινοβούλιο επιδίδεται στη θεσμοθέτησή της μέσα από νόμους που ψηφίζονται νύχτα από τα κόμματα της Εθνικής Ενότητας.

Ο θυμός υποκλίνεται στον φόβο και οι άνθρωποι γίνονται για μια ακόμη φορά πιόνια. Οι περισσότεροι έχουν ματώσει από το αυτομαστίγωμα. Χιλιάδες ιστορίες «προσωπικής ευθύνης» γεμίζουν τις σελίδες των εφημερίδων. Στα ίδια σημεία όπου το τυπογραφικό μελάνι μύριζε σαν λιβάνι για τα μεγάλα επιτεύγματα των πολιτικών. Ο καθηγητής που έφαγε, το λαμόγιο που ξεκοκάλισε, ο υπάλληλος που λαδώθηκε. Ναι, έτσι είναι. Μόνο που αυτό το κράτος ήταν το κράτος που οι ίδιοι έκαναν.

Δημιουργείται κάθε μέρα η εντύπωση πως όλη αυτή η Ελλάδα της διαφθοράς θ’ αλλάξει ως διά μαγείας όταν καθιερώσουμε ένα σαβουάρ βιβρ πολιτικής και μαζεύουμε τα σκατά των σκύλων από το πεζοδρόμιο. Είναι μεγάλη η προσωπική ευθύνη, αλλά είναι διαφορετικό το να γίνει συνείδηση απ’ το να γίνει ενοχή. Και η κύρια προσωπική ευθύνη είναι πως τους αφήσαμε να κυβερνούν με τη SIEMENS, τους Χριστοφοράκους, τις μίζες από τα γερμένα υποβρύχια, χαμένοι μέσα στην επιτηδευμένη και συγκαλυπτική μας καλοπέραση. Κανένα από τα άρθρα των φιλελεύθερων αυτομαστιγωμένων δεν μιλά γι’ αυτή την ευθύνη και γι’ αυτό το κράτος. Μιλούν για τον υπάλληλο και το λαμόγιο της γειτονιάς. Αυτό το λαμόγιο δεν δούλευε καν στο γραφείο του πολιτικού λαμόγιου, ούτε το κάλυπτε το κομματικό κράτος.

Εξουθενωμένοι από τις ενοχές, ισοπεδωμένοι από την αναζήτηση ευθυνών, αγανακτισμένοι από τον ίδιο μας το θυμό, φοβισμένοι από αυτό που δεν γνωρίζουμε και που έρχεται, είμαστε έτοιμοι για όλα. Όχι απαραίτητα για το καλύτερο. Γι’ αυτό επιλέξαμε, όπως οι συνεργάτες του Μπρέζνιεφ, τη μοναδική οικεία πρακτική. Να κρατήσουμε στο μπουρδέλο πουτάνες τις πιο σίγουρες. Εξήντα χρόνια μέλη του κόμματος.

lifo
Y

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ


Οι αρχοντοχωριάτες «Μνημονιακοί»


Νομίζω πως οι «Μνημονιακοί» είναι τόσο περήφανοι που είναι «Μνημονιακοί» ώστε αν ήταν δυνατόν, θα είχαν κοινή στολή. Μάλλον, όμως, αυτό απαγορεύεται από το εγχειρίδιο, για να φαίνεται πως ανήκουν σε διαφορετικές κοινωνικοικονομικές τάξεις και ότι η υποστήριξη του Μνημονίου γίνεται αυθορμήτως.
Οι «Μνημονιακοί», λοιπόν, έχουν μεγάλη πλάκα. Κυρίως επειδή αντιμετωπίζουν όλους τους υπόλοιπους ως περιθώριο, ακροαριστερούς, τρομοκράτες, παρακμιακούς και τριτοκοσμικούς. Είναι, μάλλον, αυτό το εγκεφαλικό μανικιούρ που τους έχουν κάνει και θεωρούν πως ανήκουν σε μια καλύτερη πνευματική τάξη από τους υπόλοιπους.
Πάντα φρεσκοξυρισμένοι ή με αυστηρά περιποιημένο μουσάκι, οι «Μνημονιακοί» μοιάζουν με πλασιέ ασφαλειών που γυρνούν από πόρτα σε πόρτα και ανέχονται κάθε είδους ταπείνωση, αρκεί να πουλήσουν το συμβόλαιο και να πάρουν το ποσοστό τους.
Και, φυσικά, έτσι όπως είναι εξοργιστικά ψύχραιμοι και αλαζόνες, κατά πως απαιτεί το εγχειρίδιό τους, οι εξευτελισμοί που δέχονται από τους «αγροίκους» που στέκονται κριτικά ή αρνητικά στο προϊόν τους, δηλαδή το Μνημόνιο, είναι πολύ συχνοί.
Οι «Μνημονιακοί» είναι ευρωλάτρες. Γενικώς! Λάτρεις του ευρώ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, των ευρωδανείων, των ευρωπαίων επιτρόπων και ό,τι άλλο ξεκινά ή εμπεριέχει το –ευρώ.
Θεωρούν ότι η θέση της Ελλάδας βρίσκεται απαραίτητα στα «σαλόνια» της ευρωπαϊκής οικονομικής ένωσης, εκεί δηλαδή που βρίσκονται όλες οι καθώς πρέπει ευρωπαϊκές κόρες, όπως η Εσθονία, η Μάλτα, η Σλοβακία, η Σλοβενία, το Μαυροβούνιο, το Κόσοβο και άλλες λαμπερές παρουσίες.
Βέβαια, οι «Μνημονιακοί» βλέπουν μόνο τη Γερμανία, την Αυστρία και το Λουξεμβούργο, αλλά πάντα αντιμετώπιζαν πρόβλημα με τη συνολική αντίληψη της πραγματικότητας και επέλεγαν να βλέπουν μόνο ό,τι τους βολεύει.
Ακόμη κι έτσι, όμως, οι «Μνημονιακοί» παραδέχονται ότι ο Κώστας Σημίτης ήταν ένας μεγάλος ηγέτης που έβαλε παράνομα την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, πλαστογραφώντας την οικονομική της κατάσταση.
Επίσης, οι «Μνημονιακοί» θεωρούν την εξαθλίωση των Ελλήνων εργαζομένων ως απαραίτητο βήμα για τη «σωτηρία» της χώρας μας και την παραμονή της στην Ευρωζώνη. Οι «Μνημονιακοί» επιμένουν ότι οι ίδιοι ουδέποτε είχαν κάποια εμπλοκή στο σημερινό κατάντημα της ελληνικής οικονομίας, καθώς «δε συμμετείχαν σε κομματικούς μηχανισμούς».
Άσπιλοι και δίχως καμία ευθύνη, λοιπόν, για το παρελθόν μας, οι «Μνημονιακοί», καταφεύγουν σε ανάθεμα των «ακροαριστερών και ακροδεξιών ουρακουτάγκων που σήμερα επιθυμούν την επιστροφή στη δραχμή». Ως εκ τούτου, για το ότι φτάσαμε στο γκρεμό δεν ευθύνονται αυτοί. Από την άλλη, για τη βέβαιη χρεωκοπία μας και την έξοδο από την ευρωζώνη, πάλι θα ευθύνονται κάποιοι άλλοι.
Οι ίδιοι προφανώς θεωρούν εαυτούς επισκέπτες που ήρθαν από κάποιον άλλον πλανήτη για να μας πείσουν απλώς ότι το Μνημόνιο είναι καλό πράγμα. Το ότι βρίσκονται σε εντεταλμένη αποστολή είναι δεδομένο, όμως δε νομίζω πως όλοι αυτοί ασχολήθηκαν ξαφνικά με την πολιτική στην Ελλάδα, ενώ πριν την κρίση ήταν εντελώς ανεξάρτητοι και αμέτοχοι των εξελίξεων.
Παρά ταύτα, οι «Μνημονιακοί» ενώ βρίζουν και απαξιώνουν ως σχεδόν καθυστερημένη πνευματικά την πλειοψηφία των Ελλήνων που «δεν αντιλαμβάνεται ως υπέρτατη τιμή και απόλαυση την εξαθλίωσή της» και ενώ υμνούν τον πλαστογράφο Σημίτη για την «επιτυχία» του, επιμένουν να παραμείνουμε στα ακριβά σαλόνια της ευρωζώνης.
Μα, τι να κάνουμε άραγε εμείς «οι τριτοκοσμικοί» στα μεγάλα σαλόνια; Πώς μας αξίζει να παραμείνουμε εφόσον μπήκαμε σε αυτά εξαπατώντας τους νοικοκυραίους και αφελείς Γερμανούς;
Αγαπητοί «Μνημονιακοί» είστε αρχοντοχωριάτες, ξιπασμένοι και κομπλεξικοί Βαλκάνιοι. Είστε μαντάμ Σουσούδες. Είστε περιπλανώμενες μετριότητες και κάτω από τα κοστούμια σας φοράτε τρύπια σώβρακα. Αυτό είστε.
Η κριτική σας, με έχει θίξει πολλές φορές, ως έναν από εκείνους που αντιδρούν στα μέτρα, στην εξαθλίωση και στο ξεπούλημα που φέρνουν τα Μνημόνια. Δεν είστε «Μνημονιακοί»· είστε απατεωνίσκοι φτωχοδιάβολοι. Κατηγορείτε όλους εμάς που χεστήκαμε για το ευρώ σας ότι το κάνουμε επειδή έχουμε οικονομικά συμφέροντα.
Μας κατηγορείτε ότι αρνούμαστε να θυσιάσουμε τη ζωή μας για τη σωτηρία των τραπεζών, επειδή έχουμε καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ σε τράπεζες του εξωτερικού κι επιθυμούμε την επιστροφή στη δραχμή ώστε να μπορέσουμε να αγοράσουμε φτηνά οικόπεδα.
Μέχρι και ο τελευταίος σας γκουρού, ο Πόλ Τόμσεν του ΔΝΤ, γελάει μαζί σας καθώς σας έβαλε να υπερασπίζεστε την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης εκεί γύρω στο θάνατο, ενώ ο ίδιος σας αποχαιρέτησε βγαίνοντας στη σύνταξη (σύμφωνα με την επίσημη θέση του ΔΝΤ) στα 57 του χρόνια.
Ναι λαμόγια μου. Ανακλήθηκε από την Ελλάδα επειδή βγήκε στη σύνταξη ο Πόλ Τόμσεν, γεννηθείς στο Aabenraa της Δανίας τον Μάιο του 1955 κι έχοντας κάνει το πρώτο του «ένσημο» το 1979 ως βοηθός καθηγητή στο πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Στα 57 του χρόνια και με μόλις 32 χρόνια εργασίας βγήκε στη σύνταξη ο Πολ Τόμσεν σας.
Και το χειρότερο απ’ όλα; Το ΔΝΤ δεν είναι ιδιωτική επιχείρηση, αλλά ο πλέον δημόσιος οργανισμός του κόσμου καθώς το 80% των πόρων του προέρχεται από τα κρατικά ταμεία των χωρών που συμμετέχουν. Σα να λέμε δηλαδή, ότι το ΔΝΤ είναι η μεγαλύτερη ΔΕΚΟ του κόσμου.
Φίλοι «Μνημονιακοί» καλοί είστε για εκπαιδευμένα ζωάκια σε τσίρκο. Κάνετε το νουμεράκι σας κι ύστερα στο κλουβί για τη μπανάνα.
Όμως να ξέρετε, όταν οι υπεύθυνοι του τσίρκου φύγουν κυνηγημένοι από δω, τότε δε θα νοιαστούν να σας πάρουν μαζί τους. Θα σας αφήσουν εδώ, όπως άφησαν τα άλλα ζωάκια – συναδέλφους σας στην Αργεντινή.
Και τότε θα παρακαλάτε εμάς για μία μπανάνα.
Έχετέ το κατά νου!


ΠΗΓΗ: Οι αρχοντοχωριάτες «Μνημονιακοί» http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/02/blog-post_6254.html#ixzz1nazrvBnG

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ ΣΥΝΝΕΛΛΗΝΕΣ.Η ΤΩΡΑ Η ΠΟΤΕ


ΧΤΥΠΗΣΤΕ ΤΙΣ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΙ ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Φεβρουαρίου 9, 2012
Τα πούλησαν όλα. Και γι αυτόν τον απόλυτο ξευτιλισμό, είναι συνυπεύθυνοι όλοι.
Του Κ. Κυριακόπ0υλου
Η πολυδιαφημισμένη τους «αντίσταση»… ο πολυσυζητημένος τους αγώνας… και η υποτιθέμενη περηφάνια με την οποία δήλωναν ότι θα αντιμετωπίσουν τις προτάσεις των κατοχικών, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η απόλυτη υποταγή, η απόλυτη ταπείνωση, η παράδοση και του τελευταίου ίχνους της αξιοπρέπειάς τους, στους υπαλληλίσκους του σουλτανάτου.

Η Ελλάδα και ο λαός της, για τη συγκυβέρνηση των κοτζαμπάσηδων, δεν ήταν η αδιαπραγμάτευτηαξία τους, αλλά ένα φτηνό, ένα απόλυτα απαξιωμένο εμπόρευμα που το ενεχυρίασαν χωρίς ίχνος φιλότιμου, στις συμμορίες των υποτιθέμενων συμμάχων.
Αυτοί παραδόθηκαν. Γιατί δεν είχαν κανένα ίχνος προσωπικής αξιοπρέπειας που θα τους έκανε να αντισταθούν. Τα τελευταία της αποθέματα – αν υπήρξαν ποτέ – τα αποποιήθηκαν εθελοντικά από τη στιγμή που αποφάσισαν να μπουν στη δούλεψη των νταβατζήδων.

Τώρα το λόγο έχει η Ελληνική κοινωνία. Και δυστυχώς με την ανοχή που επέδειξε μέχρι σήμερα, δεν έχει παρά μονάχα μια επιλογή…
Την εξέγερση… Την καθολική εξέγερση όποιο και αν είναι το τίμημα. Την εξέγερση μέχρι τη νίκη.
Κάθε μέρα καθυστέρησης…
Κάθε ώρα αναβολής…
Κάθε λεπτό δισταγμού και αναποφασιστικότητας…
Δεν έχει τίποτε να πιστώσει στο λογαριασμό της υποτιθέμενης «σωτηρίας» στο όνομα της οποίας ξεπούλησαν τα πάντα. Αντίθετα…
-Θα προσθέτει κατά δεκάδες πλέον ταπεινωμένους νεκρούς…
-Θα καταστρέφει τα όνειρα… Την ελπίδα… Τη ζωή μας την ίδια.

Αυτή την ταπείνωση δεν πρέπει να την επιτρέψουμε.
Αυριανή μέρα για τους προδότες της πατρίδας μας δεν πρέπει να υπάρξει.
Τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, δεν πρέπει αύριο να ντρέπονται για την ανοχή των πατεράδων τους.
Την ταπεινωτική συνθήκη της άνευ όρων παράδοσης της χώρας μας που προσυπέγραψαν, μπορούμε και πρέπει να την μετατρέψουμε – σήμερα κιόλας – σε ταφόπλακα για τους πρωτεργάτες της εθνικής προδοσίας.
Ξεσηκωθείτε…
Χτυπήστε τις καμπάνες στις εκκλησιές και ελάτε να πάρουμε στα χέρια μας την τύχη του τόπου.
Απαιτείστε απ όλους εκείνους που απέμειναν στον αντίποδα αυτής της προδοτικής πολιτικής, να μπουν μπροστά και να οργανώσουν την εξέγερση μέχρι τη νίκη.
Μην ανέχεστε από κανέναν να ολιγωρεί και να υπεκφεύγει με μισόλογα και ανεπίτρεπτη φλυαρία.
Καλέστε τις ηγεσίες του αμήχανου συνδικαλιστικού κινήματος, να αποφασίσουν από αύριο κιόλας γενική απεργία και καταλήψεις όλων των δημόσιων κτιρίων.
Σ αυτόν τον αγώνα ο στρατός και τα σώματα ασφαλείας, έχουν εθνική και πατριωτική υποχρέωση να συμπαραταχθούν ανοικτά με το λαό και τους εργαζόμενους.
Έχουν την υποχρέωση να τιμήσουν το Σύνταγμα στο οποίο ορκίστηκαν, και την τιμή της πατρίδας την οποία υπηρετούν.
Εσείς παπάδες του συμβιβασμού, αφυπνιστείτε και αφυπνίστε την κοινωνία που περιμένει λόγο περήφανο από σας, και όχι συμβιβασμένη μεμψιμοιρία.
Ξεσηκωθείτε και μη τους αφήσετε σε χλωρό κλαρί.

Το κοινοβούλιο της ντροπής πρέπει να εκκενωθεί άμεσα από τους προσκυνημένους.
Σ αυτό το κοινοβούλιο, δε θα πρέπει να επιτραπεί καν να συζητήσει πάνω σ αυτή τη συμφωνία του αίσχους.
Ζωντανέψτε και δυναμώστε τη φωνή της εξέγερσης σε κάθε γειτονιά.

Από αύριο θ αρχίσουν να αποδεκατίζουν συμπολίτες μας. Θα τους αποδεκατίζουν αδίστακτα…
-στη ζωή,
-στα νοσοκομεία του αίσχους,
-στα τυφλά σχολειά της ντροπής,
-στη δουλειά τους την οποία μετατρέπουν ταχύτατα σε κολαστήρια της Γκεστάπο,
-στα πεζοδρόμια των αστέγων,
-στα προαύλια με τα πεινασμένα μας παιδιά .
-στα στρατόπεδα της απαξίωσης, στο Αιγαίο και όπου αλλού σκιρτά η καρδιά της Ελλάδας.

Μην τους το επιτρέψετε.

Ας μην επιτρέψουμε να χτυπήσει και πάλι καμία καμπάνα για κανέναν ταπεινωμένο νεκρό συμπολίτη μας.
Από δω και πέρα θα πρέπει να χτυπάνε μόνο χαρμόσυνα, για κάθε κεφάλι προσκυνημένου που θα καταλήγει στα σκουπίδια των βρώμικων γειτονιών που τις παράτησαν στο έλεος των πλιατσικολόγων.

Δεν είναι κήρυγμα μίσους αυτό. Είναι κήρυγμα αξιοπρέπειας για όλα εκείνα που θέλησαν να ταπεινώσουν.
Δεν τους πρέπει καμία τιμή, παρά μονάχα ο συνωστισμός τους στο μονόδρομο της παραδειγματικής τους τιμωρίας.
Μη τους φοβάστε… Είναι θρασύδειλοι.

Αν είχαν ίχνος πολιτικής μπέσας και λεβεντιάς μέσα τους, δε θα έσκυβαν το κεφάλι τους στις δυνάμεις της κατοχής, αλλά θα καλούσαν τον Ελληνικό λαό να σηκώσει ψηλά το δικό του κεφάλι και να τραβήξει περήφανα το δρόμο του και ν αναστηλώσει την Ελλάδα που χρεοκόπησαν με τις πολιτικές τους.
Μη τους χαριστείτε… Όσο ακόμη υπάρχει Ελλάδα, της οφείλουμε το δικαίωμά της να μη βουλιάξει στο βούρκο της δικής τους ντροπής.

Αν μέσα στις επόμενες μέρες ο Ελληνισμός δε φροντίσει να γράψει τη δική του – ακόμη μια – περήφανη σελίδα της ιστορίας του, ανατρέποντας και τιμωρώντας παραδειγματικά τους γενίτσαρους που ξεπούλησαν τη χώρα και την αξιοπρέπειά της, τότε πολύ σύντομα δε θα υπάρχει ούτε Ελληνισμός με αξιοπρέπεια, ούτε και ιστορία για να την τιμήσουν οι επόμενες γενιές.
Οι δοσίλογοι ξεπούλησαν ακόμη και τον αέρα που αναπνέουμε.
Ας ξεσηκωθούμε πριν στερέψει ακόμη και ο αέρας.

Είναι ώρα ευθύνης και ο καθένας οφείλει να την αναλάβει στο μέτρο που του αναλογεί.